På flukt (op de vlucht)

Het weekend van 5 t/m 7 februari hielp ik mee met een activiteit/spel genaamd På flukt (op de vlucht). Noorse kinderen van rond de 14 jaar ervaren het leven van een vluchteling voor 24uur. Op school wordt al voorbereidend werk gedaan, ze worden ingedeeld in families en krijgen een andere identiteit. De families zijn groot, rond de 14 mensen en het is belangrijk om te weten wie wie is.

Het spel wordt georganiseerd door het Rode Kruis. Elk jaar, verspreid over Noorwegen, worden verschillende van deze spellen uitgevoerd. Één van de leden van ons team organiseerde het spel het eerste weekend van februari en vroeg of we wilde meehelpen. Echt in de buurt was het niet, het was namelijk in de buurt van Trondheim (op het eiland Fosen)! Gelukkig werden alle reiskosten vergoed door het Rode kruis en voordat ik het wist zat ik in de trein-vliegtuig-bus-boot-auto

Tijdens het spel, spelen we verschillende rollen. Deze keer was het verhaal dat alle vluchtelingen van Somalië kwamen en hun weg naar Noorwegen moesten vinden. Het spel begon op zaterdag om 12uur op een school en alles ging in het Engels.
Het spel in grove lijnen:
1. Vluchtelingenkamp in Somalië, om te overleven moesten ze tenten bouwen (van oa mij konden ze terpen kopen voor een goede prijs). Wanneer ze druk bezig waren met een kamp opzetten kwamen de militairen en werden ze weg gejaagd
2. Vlucht 1, weg van het kamp en op naar een nieuwe plek.
3. Ze komen bij de douane, waar ze ondervraagd worden en alles gecontroleerd wordt. Ik was een van de douane mensen. Per familie kwamen ze bij ons. Ze moeten in een rij gaan staan en één voor één haalden we de tassen leeg en controleerde we of ze niks in hun zakken hadden wat niet was toegestaan. Alleen water, kleding, medicijnen en slaapzak/-matje was toegestaan
4. Nadat iedereen gecontroleerd wordt komt naar boven dat we allemaal corrupt waren en worden we ontslagen. De families moeten weer naar buiten
5. Vlucht 2. Op naar veilig gebied. Ik was mee als wegwijzer (voor één familie) en leiden ze van Somalië naar Jemen. In Jemen was een kamp van het Rode kruis ("No Hope") waar ze medicijnen en eten zouden krijgen en konden slapen.
6. Controle. Voordat ze bij de kamp aankwamen was er een grenscontrole. Hier moesten ze doen wat er gezegd werd, dit was vooral op en neer springen en zeker NIET praten
6. Uitgeput en hongerig kwamen ze aan op het kamp. Ik was een van de rode kruis mensen en wij moesten ervoor zorgen dat alle families bij elkaar lagen en het rustig werd (dit was erg lastig!). Als iedereen van de familie zijn medicijnen had gehad (een scheutje olie en een snoepje), kreeg iedereen van de familie een zakje rijst als eten. Om 23:00 moest iedereen weer inpakken want de militairen hadden ons gevonden.
7. Vlucht 3. Ook hier was ik weer de wegwijzer. Dit was de langste vlucht. We gingen van Jemen naar Saoedi-Arabië -> Irak -> Syrië -> Turkije -> Bulgarije -> Roemenië -> Hongarije -> Slovenië -> Tsjechië ->Duitsland -> Denemarken -> Noorwegen. Onderweg stortte 2 meiden in, beide in tranen en konden niet meer verder. Aangezien het een spel is, kon ik iemand bellen ze me met de auto kwam ophalen. Om 2uur 's nachts kwamen we eindelijk aan in Noorwegen (terug bij de school)!
8. Ik ging naar bed, maar de families moesten zich eerst registreren (vingerafdrukken en papieren invullen) voordat ze in de gymzaal hun slaapzak tevoorschijn konden halen en konden slapen.
9. Om 7.00uur werden de eerste families wakker gemaakt voor een gesprek met de Immigratiedienst. Ik hielt wacht in de gymzaal en zorgde dat de families op tijd wakker werden gemaakt
10. Rond half 12 waren alle families op gesprek geweest en moest alles worden ingepakt. Alle families in een lijn en naar buiten. Daar kregen ze te horen wie er in Noorwegen mocht blijven en wie niet. Uiteindelijk waren er maar 2 van de 120 deelnemers die mochten blijven. De rest van de families moesten weer een stukje lopen en werd verteld waarom ze niet in het land kunnen blijven en het spel werd afgerond.
11. Iedereen kwam weer terug naar binnen, waar een ontbijt op hun stond te wachten. Ze werden gewaarschuwd om niet te snel te eten aangezien ze de afgelopen 24uur nauwelijks hadden gegeten en het er anders meteen weer uit komt.
12. Presentatie van het Rode Kruis. Werd benadrukt dat sommige mensen hun hele leven op de vlucht zijn. Best heftig!

Een hele ervaring dus! Ook ik was na het weekend uitgeput, maar het was zeker de moeite waard. Een beetje jammer was dat ik maandag ziek wakker werd en me pas een beetje beter voelde op donderdag. Van maandag t/m woensdag was het van bed naar bank, rillen en zweten en niks kunnen eten. Gelukkig ben ik nu weer helemaal genezen en ben ik alleen nog een beetje verkouden. Ook staat er weer iets anders leuks op de planning, van maandag t/m vrijdag komt een vriendin van mij, Samantha, langs!

P.S. Hier nog twee nieuwsartikelen over het spel
1) http://www.fosna-folket.no/nyheter/2016/02/10/Konfirmanter-p%C3%A5-flukt-12136938.ece
2) http://www.avisa-st.no/distriktet/2016/02/10/Et-d%C3%B8gn-p%C3%A5-flukt-12140616.ece
Oh en voor degene die wat Noors kunnen of google translate willen gebruiken. Voordat de eindpresentatie begon werd er een video afgespeeld met beelden van kinderen en mensen die in vrede leven en vluchtelingen met het nummer 'Verden er et vakkert sted' van Anne Grete Preus. Ik kan de precieze video niet meer vinden, maar het nummer zelf is ook al erg mooi.