Rode Kruis / Røde Kors

Het is ondertussen al meer dan 3 maanden geleden dat ik hier aankwam in Noorwegen. Een van de dingen wat ik besloot al snel te doen was lid worden van het Rode kruis. Via de Nijmeegse Reddingsbrigade had ik jaren geleden met EHBO gehaald en via mijn werk bij Sportiom heb ik dit elk kaar kunnen herhalen. Reanimatie en AED moet elk jaar herhaald worden wil het geldig blijven. En aangezien ik niet het hele proces+examen overnieuw wilde doen na 2 jaar, leek het me een goed plan om me aan te sluiten bij het Rode Kruis.
Aangezien ik in Noorwegen zit, en ik ook de enige buitenlander was, gaat alles natuurlijk in het Noors. Gelukkig had ik al een Noorse cursus achter de rug in Nederland, wat me een basis gaf. Dus vol goede moet stapte ik erin.

Het rode kruis is verdeeld in 3 delen: 1) reddingsteam, dat helpt vermiste personen zoeken 2) jeugdteam, dat helpt kinderen met schoolwerk (bijles) en organiseert activiteiten voor (nieuwe) buitenlandse kinderen 3) ouderdomszorg, het bezoeken van ouderen. Aangezien voor de laatste 2 toch wel een redelijk niveau Noors is vereist en de eerste optie meer in mijn straatje ligt besloot ik me hierbij aan te sluiten. Røde Kors Hjelpekorps.

Om mee te mogen doen met zoekacties moet ik verschillende cursussen gevolgd hebben. Dit is:
* EHBO (Kvalifisert førstehjelp), dit was 2 weekenden van vrijdagavond t/m zondagmiddag, 33 uur in totaal. Het examen had een schriftelijk en praktijk gedeeld (waar ik alles in het Noors moest doen). Gelukkig was veel herhaling waardoor het het allemaal wel redelijk kon volgen
* Portofoongebruik (Samband). Ook dit was herhaling voor mij aangezien ik hiermee zowel bij de Reddingsbrigade als bij Sportiom mee had gewerkt.
* Dette er Røde kors, een online cursus van 1 à 2 uur waar je meer informatie krijgt over de geschiedenis en standpunten van het Rode kruis
* Dette er Røde kors hjelpekorps, in het weekend van de sambandcursus kregen we een ochtend meer informatie over het reddingsteam, wat het inhoud.
* Zoek en redding (Grunnkurs Søk og Redning GSOR en Kvalifisert Søk og Redning KSOR), 3 theorie avonden en een heel weekend buiten oefenen (incl. overnachting).

Het praktijkweekend had ik afgelopen weekend. Het begon op zaterdagochtend om 9.00uur. We waren ingedeeld in een groep van 5 'leerlingen' en 1 begeleider. De rugzak met alle spullen die we nodig hadden voor het hele weekend ging mee. We begonnen in het centrum van Ås, maar we gingen al snel het bos in. We moesten verschillende zoekmethodes oefenen, kaartlezen, (in geval van nood) gps gebruiken, kompas gebruiken en communiceren met de portofoon. Het was gelukkig niet echt koud, maar het regende wel 50% van de tijd. Nu kan je je er tegen kleden, maar geloof me na een hele dag met een zware rugzak lopen heb je het helemaal gehad! Na 10 uur (!) kwamen we eindelijk aan in het kamp waar we eten klaar moesten maken (organisatie had wel gezorgd voor een gasbrandertje) en een hut moesten bouwen (we hadden een plastic doek). Aangezien het doek niet zo groot was, lagen we lepeltje lepeltje, dus koud had ik het niet.
De volgende dag was het droog, konden we de slaapzak en matje in de auto achterlaten en was het ook korter. Rond 17.00uur waren we weer terug in het rode kruis huis en stond er soep (soort erwtensoep) voor ons klaar. Zittend op de heerlijke zachte banken val je dan al bijna in slaap. En heb thuis genoten van de douche en mijn zachte, droge bed.

Alles was in het Noors (kreeg hier en daar wel wat help). Dus ben ik nu vloeiend in Noors? Uhm nee helaas... Ik merk wel dat ik veel meer kan verstaan en lezen. Presentaties kan ik redelijk goed verstaan, maar conversaties...pff dat is nog erg lastig. Hierdoor is het lastig om echt deel van de groep te worden. Verder kan ik het redelijk redden in het Noors via de portofoon (zolang het maar korte zinnen zijn) en weet ik de vragen die ik moet stellen aan de patiënt. Maar daar blijft het dan ook een beetje bij. Het probleem is dat ik te bang ben om Noors te praten aangezien ik dan weet dat het hele gesprek stil valt en ze zoveel geduld met mij moeten hebben. Ik weet dat ik mezelf gewoon moet dwingen, maar dat is makkelijke gezegd dan gedaan.....

Ik sluit dit, nogal lange, blog af met wat leuke vooruitzichten. Vanavond vertrek ik voor een weekend naar Judith en Bouke (oom en tante die ook in Noorwegen wonen). Ik kan met een Nederlandse meerijden, waarvan de ouders in de buurt van mijn oom en tante wonen (handig!).
En het weekend erop, ga ik naar Moniek, mijn zusje, in Zweden! Er gaat een trein van Oslo naar Linköping, het duurt wel 6 uur, maar in de trein kan ik gewoon studeren.