Kiruna

Na een lange treinreis was ik eindelijk aangekomen in het noorden van Zweden, Kiruna. In Uppsala was ik er al achtergekomen dat mijn backpack te zwaar is, na 5 minuten lopen waren mijn schouders al helemaal dood. Gelukkig werd ik opgehaald in Kiruna door een erg stille jongen maar met een erg mooi appartement, Het was ongeveer 15 minuten lopen naar het centrum (ja ik ga een goede loopconditie opbouwen). Na mijn spullen uitgepakt te hebben ging ik op zoek naar het toeristencentrum en ik kon meteen op de bus voor een rondleiding door de mijn. Alles draait namelijk om de (ijzer)mijn in Kiruna. Het was erg indrukwekkend, in de mijn waren er 5 lagen en in totaal 500km weg! De machines die ze nu gebruiken zijn enorm en de meeste worden in een machinekamer bedient. Nog een raar weetje, ze zijn nu bezig met een extra laag te maken om meer ijzer te krijgen. Dit zorgt er echter wel voor dat de top van de andere kant van de berg, deels op instorten staat. Nu is dit voor mijnbouw erg gunstig, dit zorgt voor meer stabiliteit, er is alleen 1 probleem: half Kiruna is erop gebouwd. Geen paniek, want wat gaan ze nu doen…. Ze gaan gewoon Kiruna verplaatsen! Gelukkig duurt het nog even voordat het ook echt gaat instorten.
Na 3 uur was ik weer terug in Kiruna centrum en heb ik de kerk bezocht en een beetje rondgelopen.

De volgende dag heb ik een kleine wandeling gedaan naar de top van de berg in Kiruna. Het was heerlijk weer en nadat ik een (bijna) windstil plekje had gevonden heb ik lekker een uurtje genoten van het weer en het uitzicht. Links and rechts van mij waren een hele rits beren met sneeuw erop, recht voor mij lag Kiruna, met de mijn. Het was duidelijk te zien dat Kiruna ontstaan is als een plaats om d slapen voor de mijnwerkers. Echt heel mooi vind ik het dus niet.
’s Avonds hebben we nog een andere couchsurfer ontmoet, die een stuk meer praatte en kwam ik erachter dat het niet aan mij lag dat hij (degene waarbij ik kon slapen) zo stil was maar dat Zweedse mensen in het algemeen erg still zijn en niet veel vragen (in het noorden dan).

De 3de dag ben ik naar Jarvjäkki gegaan. Hier heb ik het samimuseum bezocht (met rendieren!), de kerk en het ijshotel (nouja de opslagplaats waar ze ook wat kamer hadden ingemaakt). Helaas ging er maar 2x per dag een bus, om half 10 en half 5, dus ik moest nog even wachten op mijn bus. Gelukkig kon ik in de welkomshal van het hotel zitten om te lezen (was zo slim om mijn boek mee te nemen). Daar vond ik een ook gids over o.a. de lofoten. Ik heb daar nog steeds geen plaats om te blijven slapen, de hostels zijn ook vrij duur en heb openbaar vervoer waarschijnlijk ook. Kortom, nog even duimen dat iemand op mijn requesten antwoord zodat ik geen kosten hoef te maken voor het slapen.

Momenteel zit ik in de trein naar Narvik (11.00uur) en de uitzichten die ik zie zijn prachtig! Hoop bergen en waterstromen. Kiruna was leuk om een keer te zien te hebben, maar ik vind dat de mijn de natuur verpest. Als ik nog een keer terug ga naar het noorden (en dat zou waarschijnlijk wel gebeuren) zou ik nog naar Abisco willen gaan. Daar zijn een hoop hoge bergen en hoop wandelroutes. Maar nu eerst Narvik! Hopelijk is een het een beetje warmer dan gister en vandaag in Kiruna, aangezien het maar 50C was toen ik wegging (en volgens mij was het gister ook niet warmer dan 100C).