Veldwerkdag

Eindelijk was het zo ver, mij eerste veldwerkdag! Om half 7 opstaan om vervolgens, dik aangekleed, te vertrekken opzoek naar wolvensporen. Maar eerst nog een half uur tot 3 kwartier rijden, nouja het laatste kwartier was het vooral glibberen. Eenmaal daar aangekomen gaat de grote aanhangwagen open en daar staat die dan: de sneeuwscooter! David, degene die ik meehelp voor veldwerk, rijd de scooter van de aanhangwagen af en springt meteen over een berg sneeuw, oké. Bij mijn eerste stap richting de scooter zak ik al meteen tot mijn kuiten in de sneeuw, maar al snel zit ik achter op de scooter. In het begin ff wennen, want je moet mee of tegen leunen, maar na een tijdje kon ik me ontspannen en eens om me heen kijken. Prachtig was het, we zaten redelijk hoog en soms had je erg mooie uitzichten.
We hebben plekken gezien waar de wolven hebben gelegen (ze denken dat het een wolfpack is van 5 wolven, 2 zijn er gezenderd), maar geen karkassen.
Ook hier is de lente aangebroken en is het overdag 7 graden. Dat heeft voordelen, je bevriest niet als je ff stilstaat of als je op de sneeuwscooter zit. Maar ook nadelen, de sneeuwscooter kon niet overal meer komen waardoor we stukken moesten lopen. De sneeuw was te zacht om met snowshoes te lopen (want dan zak je ook gewoon door de sneeuw), dus dan maar ploeteren door de hoge sneeuw. Soms kwam het zelfs tot mijn knieën (al is dat schijnbaar nog niet zo extreem).

We waren al vroeg klaar en ik heb de rest van de middag aan mijn rapport kunnen werken.
Morgen gaan we weer op pad, een kijken of we dan wel een karkas zien.