Aaaarrrggghhh!!!
Blijf op de hoogte en volg Janneke
27 Mei 2015 | Noorwegen, Kaupanger
Zo, sorry dat moest er even uit!
Eindelijk was het zo ver, lekker de hele dag buiten zijn, een huisje voor mezelf, prachtige omgeving, heerlijk twee weken veldwerk doen, dacht ik. Oef valt dat even tegen! Bereid je maar voor, ik moet even klagen.
1. Wat blijkt nou? Het plan wat je bedenkt op kantoor en op papier zet blijkt niet altijd even goed te werken in het veld. Tja, had ik kunnen verwachten (Welcome to the real world), maar is toch even een tegenslag. De eisen die ik had gesteld aan een gebied bleken onrealistisch te zijn en zelfs met aanpassing is het erg lastig om geschikte plekken te vinden. En ik maar lopen en lopen door het bos en denk je een goede plek te vinden blijkt even later dat dit toch niet goed is. Nogal frustrerend kan je misschien wel begrijpen!
2. Verder moet ik dit helemaal alleen doen, mijn begeleider hier is de eerste dag wel meegegaan maar heeft het verder ook druk met andere dingen. En zelf beslissingen maken vind ik lastig!
3. Om bij mijn onderzoeksgebied te komen moet ik de hoogte in. De eerste paar dagen kon mijn begeleider mij nog afzetten met de auto (fiets achterop), maar daarna werd het lastig voor hem. Dus begon ik de dag met eerst een uur de berg op fietsen om vervolgens vermoeid en bezweet te beginnen met je veldwerk
4. En als het dan ook nog regent/de vegetatie nat is en je merkt dat je rechterschoen niet meer waterdicht is dan ben ik niet echt meer de vrolijkste
5. Tot slot, mis mijn vrienden uit Ås toch wel, want even gezellig bijkletsen of filmpje kijken met vriendinnen gaat het ook niet worden.
Hoe kom ik nu door die twee weken heen, zou je misschien denken. Mijn dank gaat uit naar mijn ouders die al mijn geklaag aanhoren via skype en mij weer positieve energie geven (dank je mam&pap!). Verder zijn er ook wel wat positieve dingen hier hoor:
- De uitzichten! Hoge besneeuwde bergtoppen hier prachtig!
- Ik ben de hele dag buiten, als ik straks weer weken lang binnen zit, ben ik daar weer aan het over klagen. En je lunch eten omgeven door groen en vogelgeluiden is niet verkeerd
- Ik heb een huisje voor mij helemaal alleen! Met een open haard en vloerverwarming in de badkamer. Heerlijk :D
- Goede work-out, van 8 tot 4 uur bewegen, ik kom afgetraind terug (als ik van de lekkernij kan afblijven)!
- Vandaag heb ik een presentatie gegeven voor een aantal geïnteresseerde, geeft je weer motivatie en contacten (netwerken!)
Ondertussen heb ik er al een week opzitten en het hangt er een beetje vanaf of ik genoeg data heb na twee weken of dat ik meer data moet verzamelen en dus nog een paar dagen tot een week langer moet blijven.
Oh en voor de ecologen of geïnteresseerde ik ben ween begonnen met twitter en probeer elke dag er wat op te zetten gerelateerd aan mijn onderzoek. www.twitter.com/Janneke_Natuur
Eindelijk was het zo ver, lekker de hele dag buiten zijn, een huisje voor mezelf, prachtige omgeving, heerlijk twee weken veldwerk doen, dacht ik. Oef valt dat even tegen! Bereid je maar voor, ik moet even klagen.
1. Wat blijkt nou? Het plan wat je bedenkt op kantoor en op papier zet blijkt niet altijd even goed te werken in het veld. Tja, had ik kunnen verwachten (Welcome to the real world), maar is toch even een tegenslag. De eisen die ik had gesteld aan een gebied bleken onrealistisch te zijn en zelfs met aanpassing is het erg lastig om geschikte plekken te vinden. En ik maar lopen en lopen door het bos en denk je een goede plek te vinden blijkt even later dat dit toch niet goed is. Nogal frustrerend kan je misschien wel begrijpen!
2. Verder moet ik dit helemaal alleen doen, mijn begeleider hier is de eerste dag wel meegegaan maar heeft het verder ook druk met andere dingen. En zelf beslissingen maken vind ik lastig!
3. Om bij mijn onderzoeksgebied te komen moet ik de hoogte in. De eerste paar dagen kon mijn begeleider mij nog afzetten met de auto (fiets achterop), maar daarna werd het lastig voor hem. Dus begon ik de dag met eerst een uur de berg op fietsen om vervolgens vermoeid en bezweet te beginnen met je veldwerk
4. En als het dan ook nog regent/de vegetatie nat is en je merkt dat je rechterschoen niet meer waterdicht is dan ben ik niet echt meer de vrolijkste
5. Tot slot, mis mijn vrienden uit Ås toch wel, want even gezellig bijkletsen of filmpje kijken met vriendinnen gaat het ook niet worden.
Hoe kom ik nu door die twee weken heen, zou je misschien denken. Mijn dank gaat uit naar mijn ouders die al mijn geklaag aanhoren via skype en mij weer positieve energie geven (dank je mam&pap!). Verder zijn er ook wel wat positieve dingen hier hoor:
- De uitzichten! Hoge besneeuwde bergtoppen hier prachtig!
- Ik ben de hele dag buiten, als ik straks weer weken lang binnen zit, ben ik daar weer aan het over klagen. En je lunch eten omgeven door groen en vogelgeluiden is niet verkeerd
- Ik heb een huisje voor mij helemaal alleen! Met een open haard en vloerverwarming in de badkamer. Heerlijk :D
- Goede work-out, van 8 tot 4 uur bewegen, ik kom afgetraind terug (als ik van de lekkernij kan afblijven)!
- Vandaag heb ik een presentatie gegeven voor een aantal geïnteresseerde, geeft je weer motivatie en contacten (netwerken!)
Ondertussen heb ik er al een week opzitten en het hangt er een beetje vanaf of ik genoeg data heb na twee weken of dat ik meer data moet verzamelen en dus nog een paar dagen tot een week langer moet blijven.
Oh en voor de ecologen of geïnteresseerde ik ben ween begonnen met twitter en probeer elke dag er wat op te zetten gerelateerd aan mijn onderzoek. www.twitter.com/Janneke_Natuur
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
